به سراغ من اگر می آیید، پشت هیچستان جایی است. پشت هیچستان رگ های هوا ، روی شنها هم نقشهای سم اسبان سواران ظریفی است پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است: آدم اینجا تنهاست به سراغ من اگر می آیید، مبادا که ترک بردارد
پشت هیچستانم.
پر قاصد ها ییست که خبر می آرند،
از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک .
که صبح،به سر تپهی معراج شقایق رفتم
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،
زنگ باران به صدا می آید.
و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت جاریست.
نرم و آهسته بیایید
چینی نازک تنهایی من
*******
